Numeracja lokali
Dostępne są trzy sposoby numeracji lokali (B – pojedyncza cyfra oznaczająca numer bloku, K – pojedyncza cyfra oznaczająca numer klatki, L – pojedyncza cyfra oznaczająca numer lokalu):
a) bez prefiksu
Jest to najprostszy rodzaj numeracji. Wszystkie numery lokali muszą być w tym trybie niepowtarzalne i mogą być maksymalnie 4-cyfrowe. W przeciwnym wypadku dzwoniąc z bramy na powtarzający się numer katalogowy lokalu, połączenie zostanie wykonane na pierwszy napotkany numer.
Wywołanie lokalu z każdej kasety odbywa się w następujący sposób:
Szyfrowe otwarcie zamka z każdej kasety:
b) z prefiksem bloku i klatki (BKLL)
W tym trybie numeracji numery lokali mogą być maksymalnie 2-cyfrowe ponieważ dwie pierwsze cyfry są przewidziane na prefiks bloku i klatki (BK). Dla każdej kasety, do której są podłączone unifony należy ustawić odpowiedni prefiks za pomocą opcji P22.2.
Prefiks znajduje się w miejscu literek B i K. Można jednak tak skonstruować prefiks aby miał postać: BBLL lub KLL. Na poniższym przykładzie jako prefiks służą numery bloków: 15 i 16.
Wywołanie lokalu z kasety na bramie odbywa się w następujący sposób:
Szyfrowe otwarcie zamka z kasety na bramie:
Wywołanie lokalu z kasety na klatce odbywa się w następujący sposób:
Szyfrowe otwarcie zamka z kasety na klatce:
c) z prefiksem bloku
W tym trybie numeracji nadaje się prefiks bloku każdej kasecie. Prefiks bloku i numer lokalu może być maksymalnie 4-cyfrowy. Prefiks bloku ustawiamy dla każdej kasety za pomocą opcji P22.3. Aby ten tryb numeracji działał prawidłowo, należy ustawić numer bloku na kasecie Master (jeśli wisi ona na bramie, trzeba jej nadać jakikolwiek nieistniejący numer bloku).
Wywołanie lokalu z kasety na bramie odbywa się w następujący sposób:
Szyfrowe otwarcie zamka z kasety na bramie:
Wywołanie lokalu z kasety na klatce odbywa się w następujący sposób:
Szyfrowe otwarcie zamka z kasety na klatce: